Na de drive-in cinema ervaring genoot ik vorige week opnieuw van een heerlijk stukje Americana: een minor league baseball game van de Allentown Iron Pigs. Een veel kleiner stadion dan dat van de Phillies, uiteraard, maar toch nog impressionant qua omvang en vooral qua ambiance. Het gigantische Pepsi scorebord, het volkslied waarvoor iedereen zich naar de vlag draait en meezingt, de alomtegenwoordige corpulentie, de suikerspinnen, hamburgers, pretzels, hotdogs, budweisers, ijscreme'kes vertegenwoordigen inderdaad datgene waar de doorsnee niet-Amerikaan zijn neus voor ophaalt. Ik daarentegen vind het fantastisch. Hand op de borst en meebrullen met die 'Star Spangled Banner'! Het volkslied werd trouwens gezongen door een jong meisje met kanker. Kippenvel! I love this country.

Aan de sportieve beleving, de fair play en het voorbeeldig fangedrag ontbrak het zeker niet. Het middelgrote stadion was kraaknet, zat bomvol en is bijzonder goedkoop (tickets beschikbaar vanaf vier dollars). Hooliganisme is compleet absent, en durf er niet aan te denken om ook maar een stap op het veld te zetten want je betaalt de rest van je leven. Sport is hier hoofdzakelijk een familiebeleving, en zo hoort het. Vaders sparen hun wekelijks drinkgeld om hun zoon naar de match te kunnen nemen. In elk Amerikaans sportstadion is er een gedeelte voor kinderen. Zo wordt de beleving en het respect voor de sport overgeleverd van generatie op generatie.

Professionele mastodonten als de Yankees en de Red Sox daarentegen bouwen ongezellige superkathedralen met ticketprijzen die enkel de upper class zich kan veroorloven. Rijke stinkerds maken echter weinig ambiance. Topatleten worden supersterren en geven zelf toe dat sport een business is, wat maakt dat het clubgevoel op het hoogste niveau bij velen taant. De arrogantie van de Yankees bijvoorbeeld resulteerde in halflege stadions, een dikke opgestoken middelvinger vanwege de fans van het eerste uur aan de corporatistische snobs die het beleid voeren. Als gevolg werden ticketprijzen in de Bronx teruggeschroefd aan bijna vijftig percent.

Gelukkig zijn er nog de amateurs en semi-profs. Gezellige, middelgrote stadions zoals dat van de Iron Pigs bewijzen dat efficient management en respect voor de fans geapprecieerd worden, en dat elke avond een vol huis brengt ongeacht het economisch klimaat. You reap what you sow! Trouwens, het iets lagere niveau zorgt in het baseball voor meer spektakel. Meer kleine flaters, hogere scores, minder anabole steroiden? De big leagues bekijk ik wel op TV.

W

PS: Roel, we found a hole ;-)