Welkom

Welkom lezer,

Na lang overwegen heb ik dan toch besloten om weer te beginnen bloggen. Tot mijn grote verrassing heb ik met mijn eerste blog (vorig jaar) een lezerspubliek van meer dan vijf personen vergaard (familie incluis), hetgeen ik deskundig weggejaagd heb na het impulsief verwijderen van de schrijfsels in kwestie. Bij deze dus een nieuw begin.

Voor de mensen die mij wat uit het oog zijn verloren bied ik bij deze een kleine situatieschets. Na een half jaar over en weer tjaffelen tussen de VS en ons exotisch koninkrijkje ben ik voor langere tijd terug in de USA. De voornaamste redenen hiervoor zijn 1) mijn vriendin Pamela en 2) mijn fascinatie met het Amerikaanse college leven. Men heeft mij hier de mogelijkheid geboden om een mastersdiploma te behalen ('t is dat ik er nog maar 3 heb) en tegelijkertijd het tennisteam te coachen als "graduate assistant". Concreet houdt dit in dat Lehigh University mijn inschrijvingsgeld betaalt in ruil voor mijn diensten als de rosse Nick Bolletieri. De studie die ik zal ondernemen heet "Master in Educational Leadership", hetgeen even veel betekent als administratie van de Amerikaanse onderwijsinstellingen. Na deze studie wil ik een positie in het Athletic Department van de school bekleden en mij zo opwerken tot Athletic Director. Een mogelijke tussenstap is, gezien de relatief hoge leeftijd van de head tennis coach, om het tennisprogramma te coordineren.

Voor de mierenneukers die al opgemerkt hebben dat ik geen trema's gebruik deel ik even mee dat Qwerty-klavieren niet over deze optie beschikken (althans niet bij mijn weten).

Anyway, ik ben dus goed aangekomen, mijn visum is geldig voor 5 jaar dus ik blijf hier nog wel effe denk ik. De eerste dagen zijn vrij hectisch geweest. Het papierwerk is zeker nog niet op zijn einde en morgen ga ik mijn "nieuwe" Pontiac Grand Prix (bouwjaar 1994, doch in schitterende staat) in de garage halen. Al bij al heeft de voorbereiding op deze onderneming zo'n half jaar geduurd, uren op de Primo inbegrepen (suckers!). Het kantoorwerk wat ik van januari tot juni gedaan heb heeft me doen inzien hoe goed ik het momenteel heb. Tennis coaching is iets waar ik me altijd goed bij gevoeld heb en het vooruitzicht om met student-athletes samen te werken is veelbelovend.

Met Pam is het nooit beter geweest, de half jaar lange afstandsrelatie heeft ons alleen maar sterker gemaakt en we zijn dolgelukkig om samen te wonen. Het huis van haar ouders (waar wij op de bovenverdieping vertoeven) is gelegen in een natuurgebied (nee, het zijn geen Indianen) en beschikt over een enorme tuin waar de herten 's morgens altijd even goeiendag komen zeggen alvorens naar het nabije meer te flaneren. Momenteel is het hier 27 graden (celsius), de eerste blaadjes beginnen al van de bomen te vallen en de rust in deze omgeving is heerlijk. Ik heb haar familie reeds de eerste Nederlandse scheldwoorden aangeleerd: onnozel schaap (silly sheep), neuken in de keuken (nooken in the kooken) en nog van datte.

Voor degenen die nog wakker zijn: ik moet ervan door, maar er volgt spoedig meer van dit spannends (onder andere over mijn ladies night out met Pam en haar zotte vriendinnen en over het plaatselijke Christelijke radiostation). Morgen is de eerste training van het team (14 spelers die vechten voor 6 plaatsen, good times), en nu ga ik mijn vakken eens selecteren aangezien morgen de lessen beginnen.

Bollen, ik hou u op de hoogte ivm online Fifa.

Cheers,
W

PS Feel free om hier uw onzin te spuien...