Hard in de pils gevlogen met Ryan (de kogelstoot coach), Bryan (de baseball assistant coach) en Liam (de cross country coach). Locatie: Bethlehem BrewWorks, waar men trots "Belgisch" bier verkoopt aan ridicule prijzen. Ik zweer u dat die Stella's hier niet hetzelfde smaken als in the Old Country. Pils lijkt eerder op die overblijfbokken die we 's middags bij het opruimen van de pausbar vonden indertijd.

Vanmorgen mijn rijbewijs gaan halen... Toen ze de foto's getrokken hadden en de nest afgeprint was, bemerkte ik ineens dat er onder geslacht "Female" stond. Dat vonden ze grappig hoor. En ik kon opnieuw een half uur gaan aanschuiven!

Providence

Net terug van de trip richting Brown University, waar onze mannen aardig op hun kloten hebben gekregen maar zich desondanks goed geweerd hebben. Ter gelegenheid van de lange autorit schoof de universiteit mij een splinternieuwe Dodge Avenger onder mijn kont (coach Shook kreeg de minibus), een plezier om mee te rijden. Shook vond het nodig om een wedstrijdje zo snel mogelijk van New York naar Pennsylvania rijden te houden, en belde me verschillende keren op om te trashtalken ("You're slow, Hendrix, you and all those losers in the other car can't keep up with me!"). Met al die flikken is het een wonder dat de man niet aan de kant geschoven werd voor een speeding ticket. Misschien speelt het feit dat hij zelf een ex-flik is mee.

Met de stem van mijn vader in het achterhoofd besloot ik om een meer mature rijstijl aan te nemen en de boys veilig thuis af te droppen. Op de terugweg besloot onze Joodse kapitein Gordo om het G-Unit radiokanaal te bellen en te vragen hoe het met 50 Cent was. Hilarisch. Andere radiokanalen die we op onze satellietradio kregen waren "The Gun Channel" en "The Nascar Channel". Ik vraag mij af hoe die 24u kunnen volzeveren over auto's en geweren.

Na aankomst in Providence verkenden we gisteravond het nachtleven met enkele andere coaches. Lachen. Een van de andere teams tijdens de ontmoeting was Buffalo University. Bij het doornemen van hun opstelling zag ik daar ineens een speler uit Balen, Belgium verschijnen. En ja, een half uur later stond ik Nederlands te wauwelen met Kristof Custers, die nummer 4 speelt voor de Buffalo Bulls. It's a small world...

Pennsylvania Drivers License

Gisteravond besloten om mijn zoektocht naar een Pennsylvanisch rijbewijs aan te vatten. Ik ben het immers beu om telkenmale ik een cafe binnenstap mijn Belgisch identiteitskaartje te moeten tonen, om daarop scheef bekeken te worden door de buitenwipper en een hele uitleg te doen om binnen te raken. Rap dat theorieboekske doorgelezen, een paar keer goed gelachen en vanmiddag met vol vertrouwen naar het rijcentrum gebold.

Ondanks mijn diplomatisch lobbywerk werd me de mogelijkheid om het wegexamen te skippen ontzegd. Enkel Duitsers en Fransen hebben het recht om hun rijbewijs om te ruilen in een Amerikaans brevet. In tegenstelling tot mijn praktisch examen in Alken enkele jaren geleden was de eerste poging meteen een succes. Zowel het theoretisch als het praktisch examen waren dan ook aanzienlijk gemakkelijker. Ter illustratie snel enkele examplarische theorievragen:
- *afbeelding met pijl naar links*: Wat betekent deze pijl? a) bocht naar links, b) bocht naar rechts, c) helling
- quote: "it is legal to force a bicyclist off the road" a) true , b) false
( antwoord: FALSE! Bicyclists do have their own rights! Stevaert zou er een hartaanval van krijgen)

Het praktisch examen bestond uit 1 maneuver, met name parkeren tussen twee kegels die belachelijk ver van mekaar stonden. De finale bestond uit een road tripje van 2 minuten waarop ik mijn moddervette examinator twee straten verder richting de parking van de McDonalds en terug bracht. Gezien de snelle terugkeer nam ik aan dat ik het examen gefaald had, doch de man in kwestie zei: "You passed. It's a Friday afternoon, I wanna go home."

Na alweer een overwinning op de bureaucratie ga ik mezelf belonen op enkele units met buddies Chris en Dave, die me gaan vergezellen op een pub crawl in Hellertown.

Morgen vertrek ik richting Rhode Island, waar het tennis team twee ontmoetingen speelt. 10 uurkes in de auto zitten...

The black superhero is here

Enkele weken geleden wilden we een trip naar Washington plannen voor de inauguratie (is dat een Nederlands woord?), maar elk hotel was volgeboekt en de prijzen waren belachelijk. Ondertussen komt "the man" binnengecruised in zijn dikke pimpcar, mensen staan te dansen, Bushke steekt de staart tussen de benen (dag en bedankt, George!) en het land heeft weer hoop. Gisteren herinnerde men de droom van MLK, vandaag komt die waar.

Showtime!

PS: het gerucht gaat dat Bobama de bowlingbaan in het Witte Huis zal omtoveren in een basketpleintje. Martijn, pak uw sloefen dus mee als ge afkomt in Mei!

Just in: de vierde sneeuwstorm van de winter! Ik moet zo goed als elke dag sneeuw van mijn autoramen kretsen. Tientallen centimeters sneeuw en verkeerschaos alom... Good times. Binnen een paar jaar verhuizen we gegarandeerd naar het zuiden of het westen (Florida, California anyone?).

Bijzonder frustrerende football wedstrijd gezien gisteren. De Eagles besloten om volledig afwezig te blijven in de eerste helft tegen de freakin' Arizona Cardinals. Tijdens de tweede helft werden ze dan toch wakker maar toen waren de kalveren al verdronken. Zwakke en intrieste vertoning van een team dat zo getalenteerd is maar nooit de ballen had om door te stoten naar de Superbowl. De laatste keer dat de Cardinals naar de Superbowl gingen was 11 presidenten geleden. Gelukkig beschikte coach Shook over twee bakken ijskoude Stella.

Verder ben ik geregeld verwikkeld in woeste fifa-battles met mijn broeder en een zekere Tim Bollen, die met belachelijk anti-voetbal mij geregeld tot de volgende uitingen aanzet:
http://www.youtube.com/watch?v=Y8DhF3z1Q0s

Cheers

The change game

Vrijwilliger/"facilitator" gespeeld op een conferentie van zo'n 200 schooldirecteurs, die geleid werd door professor George White, mijn adviseur en tevens de belangrijkste onderwijsconsultant van Oost-Pennsylvania. Naast gratis boef en zuip werd er een management spel gespeeld met hypothetische scenarios voor beleidswijzigingen in het onderwijs. Aangezien ik mijn eigen plastron niet kan knopen nam ik hem maar mee naar de samenkomst, in de hoop dat een charmante dame mij hiermee zou helpen alvorens men van start ging. Dit bleek geen goed idee, want toen Whitey mijn das daar zag liggen besloot hij om mij de kunst van het knopen aan te leren voor de ogen van alle aanwezigen, een -al zeg ik het zelf- hilarisch tafereel.

Verder werd het tennisteam voorzien van nieuwe uitrustingen en de hele trammelant. Geld genoeg, deze school. Tenslotte ook het goede nieuws gehad dat de reservatie van het hotel op een van de Floridiaanse stranden ter ere van Spring Break (28 feb-5 maart) bevestigd is. Het programma is: leren vissen met coach Shook, drinken, een beetje tennissen en van de zon genieten. Life's a bitch!

First day of practice

Stikkapot na de eerste training van het seizoen. Het coachen van die sjarels is vermoeiender dan zelf spelen...

Ne dikke merci aan Herman, Helene, Alice, Roel, Katia en Catherine voor de zonet toegekomen kerstkaart!

Sloppel

Wist je...

-Dat de Philadelphia Eagles, die vandaag een stap dichter bij de Superbowl kwamen na hun overwinning op de New York Giants, hun summer training camp houden op de Lehigh football fields, die letterlijk in onze achtertuin liggen? Vijf minuten wandelen en ik kan mega-sterren en multimiljonairs als Donovan McNabb, Brian Westbrook en Brian Dawkins zien oefenenen. Ik heb het zelf nog niet meegemaakt, maar naar het schijnt rijden die mannen constant rond in hun dikke bakken... En dan maar show verkopen!

-Dat morgen het nieuwe semester begint en ik de zondag avond blues heb?

Chenquieh!

W

The King has arrived

Na drie quarters Cleveland-Boston kwam ik tot de volgende conclusie: the King has finally arrived. Ik moet toegeven dat ik nooit een grote fan was van Lebron James omwille van het hele global icon gedoe, hetgeen ik wat arrogant vond voor een snotter die nog niks gewonnen heeft. Ook zijn mid range game is onafgewerkt, en in de clutch moet hij ook nog bewijzen dat hij een killer is. Maar wat hij dit seizoen aan het tonen is behoort tot het bovenmenselijke. En dan heb ik het niet over z'n flashy offense. Sinds Scottie Pippen heb ik niemand zo zien verdedigen. Pierce ziet geen bal (5 puntjes tot nu toe) en de help defense van Bron Bron is fenomenaal (de blocks die 'em zet zijn NIET normaal). Met zijn rauw atletisch vermogen kon hij gerust een running back zijn in de NFL -onlangs moest ie zich bukken om niet met zijn voorhoofd tegen de ring te knotsen- en zijn kwiek voetenwerk maakt van Mike Brown (helaas) een succescoach. Het is dus tijd om mijn statement dat hij nooit een titel zal winnen te herzien (ja Martijn, ja).

Ondertussen zien de Celtics er oud en moe uit. Rondo kan absoluut geen knikker shotten (overrated! all-star onwaardig!), Doc Rivers ijlt lichtelijk en Garnett, Pierce en Allen slepen zich tergend traag voort. Dit neemt niet weg dat ze zich gaan herpakken en er een schitterende Eastern Conference Finals van zullen maken eind mei. Props ook voor de Magic, waar D-Howard eindelijk besloten heeft om als ne vent te beginnen basketten.

Mijn pronostiek: Cavs-Lakers in de finale, waar Lebron Kobe (who's overrated!) volledig in zijn zak gaat steken (figuurlijk). De frontcourts zullen beslissen wie kampioen wordt (Hey, it's Ben Wallace!)

Tenslotte nog mijn MVP ballot:
1. Jameske
2. Wade (Bro was right)
3. CP3
4. the nearly homicidal Chris Bosh
347. Jose Calderon, who single-handedly ruined my NBA fantasy team the Belgian Waffles

Gaan dineren bij professor Michael Baylor en zijn familie. Michael kwam vorig jaar op bezoek in Hasselt en dat werd ten zeerste geapprecieerd.

In afwachting van een druk lenteseizoen en een nieuw semester leg ik me toe op coaching, tennissen, conditietraining, playstation en sport loeren. Momenteel geniet ik van Davidson-Duke in het basketball, waar Stephen Curry (zoon van ex-NBA veteraan Dell Curry) toont dat hij een speciale speler is. Ook Gerald Henderson (zoon van Gerald Henderson, ex-Celtic teammate van Larry Legend) en Kyle Singler spelen uitstekend. Het plezante aan de NCAA is dat je wat meer notie krijgt van de draft prospects, en de ontwikkeling van toptalenten vanaf het college level kan volgen. Wat mij wel vreselijk stoort aan college basketball is de shotclock: 35 fuckin' seconden is mij net iets te lang, en speelt te veel in het voordeel van het team dat aan de leiding staat.

In de NFL wonnen de Philadelphia Eagles hun eerste playoffwedstrijd tegen de zwaar overroepen Minnesota Vikings. Dit weekend staat de match van de waarheid tegen de gehate New York Giants (Superbowl Champs) op het programma.

Voor iedereen die wat extra tijd heeft raad ik ook nog de natuurdocumentaire "Planet Earth" aan, veruit het beste in zijn genre. Vooral de afleveringen "Shallow Seas" en "Mountains" zien er fascinerend uit in HD. Tenslotte ook nog het drama "The Pianist" bekeken... heavy shit!

Met Pam alles dik in orde.

Love to my family

By the way, om rond te komen coach ik een aantal high schoolers. Goede kinderen, en hoewel ze nog niet goed kunnen tennissen maken ze aardig vooruitgang. Natuurlijk kunt ge van kretsers geen sterren maken, maar zolang ze progressie maken en zich amuseren heb ik er plezier in. Blijkbaar doe ik het niet slecht, want hun ouders blijven ons uitnodigen voor avondeten en zuippartijen. Zo beginnen we stilaan geintegreerd te raken in de Lehigh Valley community. We zien wel waar het ons brengt!

Cheers

New Years at Rittenhouse

Sorry voor de layoff, de schuldigen voor mijn gebrek aan schrijven heten "Guitar Hero III", "Grand Theft Auto", "Call of Duty: World At War" en "Fifa 2009". De kerstman heeft serieus zijn best gedaan om mijn lezerspubliek nog meer te doen krimpen (de klootzak!).

Geweldig oudejaarsavondje achter de rug... We namen de trein naar Philadelphia, waar we ontvangen werden door Morgan, een vriendin van Pam die in de sjiekste buurt van de stad een appartement heeft. Met uitzicht op de skyline enkele cheese steaks verorberd, om daarna met de twee opgeklede dames te gaan bar hoppen. De eerste bar was veruit de beste wegens een DJ die het begreep. Hij smeet de ene RnB schijf na de andere op en verdiende een chestbumpje van ondergetekende, die ondertussen heerlijk dronken raakte dankzij de talrijke gratis baco's en gin tonics. Verder was er een hoog gehalte aan eye candy, if you know what I mean nudge nudge. Minpuntjes waren het feit dat ik vriendelijk van het door mezelf geimproviseerde podium gekickt werd door een donkere buitenwipper toen ik de crowd stond op te zwepen, en het feit dat een griet het nodig vond om te kotsen (de kots vroor aan en zorgde ervoor dat talrijke grieten op hunne fretter gingen, doch dit geheel terzijde).

Op de terugrit zag ik pas hoe uiteenlopend een Amerikaanse grootstad kan zijn. Sommige buurten zien eruit alsof er net een burgeroorlog heeft gewoed, terwijl andere districten door multimiljonairs bekleed worden.

Happy New Year