Even een tussendoortje tijdens de laatste uren academische hel van het semester. Zonder hypocriet te willen klinken, moet ik vaststellen dat het onfatsoen van de Chinese medemens stilaan verontwaardigende vormen begint aan te nemen. Toen ik daarnet even een sluikse blik wierp op het computerscherm van mijn buurman in het computerlab, bleek dat deze tijdens het oplossen van een wiskundige formule rustig porno zat te loeren. Hij had een klein venstertje openstaan en dacht wellicht dat niemand zich daar druk om zou maken. Moest dit geen openbare campusruimte zijn zou ik me hier niet aan storen (alhoewel, het was nog slechte porno ook), maar tijdens het schrijven van een research paper is dit er toch wel lichtjes over!

ugh

Onze road trip richting Mystic Seaport (Connecticut) was een geweldig succes. De Tappanzee Bridge is net als de reeds bekende George Washington Bridge een impressionant staaltje architectuur, en het bijbehorende uitzicht op de rotsen van de Atlantische Oceaan is fenomenaal. Eenmaal aangekomen ontmoetten we Aunt Pam en Uncle Glenn, twee zeer aangename familieleden van Pam.

Pam senior is een artieste en runt zelfstandig haar atelier, waarvan dit de website is: http://www.lordshillstudio.com/ Uncle Glenn is professor maritieme geschiedenis op de satellietcampus van het prestigieuze Williams College. Geweldig kerel die graag en goed surft en onder andere naar hip hop luistert. Vrij jong van geest voor ne kaddee van 60 jaar. Hij gaf ons een rondleiding in het historische havenstadje, dat ooit bekend was omwille van zijn walvisjacht en in 1812 een zeeslag van de Britten won. De oude schepen die daar te zien waren, onder andere de Amistadt uit de film van Spielberg, hebben een diepe indruk nagelaten. Foto's volgen!

Na het bijzonder lekkere Thanksgiving maal werd ik erg slaperig. Blijkbaar wordt slaperigheid veroorzaakt door de stof Triptophan, die vrijkomt bij het koken van kalkoen. Die avond leerden we ook Bruce kennen, die een grafisch designbedrijf heeft dat kunstboeken ontwerpt voor het Metropolitan Museum.

Vanmorgen bezochten we nog snel de oudste Ciderpers van het land. De donuts en appelsap die daar vers en op unieke wijze gemaakt worden zijn van een exquise kwaliteit. Meer info over het persproces vind je hier: http://www.youtube.com/watch?v=epACiWSZG4Y

Thanksgiving

Vanmiddag vertrekken Pam en ik naar Connecticut (zo'n zes uurtjes rijden), waar we ter ere van Thanksgiving familie van haar gaan bezoeken in het prachtige Mystic Seaport, dat allerlei historische boten en een museum herbergt (http://en.wikipedia.org/wiki/Mystic_Seaport). Geplande activiteiten zijn het vreten van een enorme kalkoen, en voor de rest heb ik geen idee. Tot en met zondag heeft iedereen trouwens verlof omwille van de feestdag, die ontstaan is omwille van verschillende redenen. Zie hiervoor de Wiki in de link wegens tijdgebrek van mezelf: http://en.wikipedia.org/wiki/Thanksgiving_(United_States)

Ik zal ook eindelijk nog eens foto's proberen te trekken, want da's ondertussen al meer dan een maand geleden (waarvoor mijn excuses).

Happy Thanksgiving

Gigantische boer

Het appartementscomplex waar ons nieuwe stulpje zich bevindt is uitsluitend voor graduate students en aanverwanten. Net als in alle andere universiteiten des werelds is ook hier onze Aziatische medemens demografisch oververtegenwoordigd, vooral omdat Lehigh een ingenieursschool is en die mannen nu eenmaal goed met een computer overweg kunnen. In een poging tot noeste arbeid bevind ik me momenteel in het naburige computer lab, waar ik de enige roodhuid ben in een zee van geel. Uit multiculturele empathie heeft de unief bovendien besloten om in dit lab een ping-pongtafel neer te planten, wellicht om elke vorm van integratie tegen te gaan (ik heb nog nooit een Amerikaan zien tafeltennissen).

Bijgevolg is dit oord een sociale ontmoetingsplaats geworden, zeg maar het China Town van de Lehigh Valley. Allemaal goed en wel, behalve als je hier met een deadline van 48 uur aan je paper zit te prullen. Mijn frustratie wordt echter af en toe verzacht door lachwekkende Aziatische beschavingsuitingen, zoals het produceren van gigantische boeren. Het is best wel hilarisch als je in volle concentratie gestoord wordt door een deftige Chinese doctoraatsstudent die plots een loeier van een boer laat, om vervolgens zonder enige reactie verder te werken aan zijn wiskundige formules. Nog zo'n fenomeen is het onbeschaamde gerochel dat voortdurend de sfeer in de tent houdt. Als er hier ene begint te protten, begin ik gewoon mee te doen en dan zullen we zien of er nog iemand overblijft...

Globalization... you gotta love it!

Lehigh - Lafayette

Morgen staat de oudste college rivalry van het land op het programma: Lehigh neemt het op tegen de gehate oosterburen van Lafayette. Tickets zijn praktisch onverkrijgbaar in de hele Lehigh Valley. Coach Shook gaf zijn spelers vandaag de raad om aub de dronkenschap te temperen: "It's no fun watching a football game when you're completely intoxicated. Just get a nice buzz going."

Zwaar geinvesteerd in joekel van een TV, maar het was het waard: belachelijk goede kwaliteit en alle kanalen waar een sports fan maar van kan dromen.

Tot mijn groot jolijt bemerk ik reeds de namen van mijn ouders en grootvader op de Donations Honor Roll... DANK!

Donate for Cancer

Allerliefste lezers,

Ik bevind me momenteel op een fundraiser voor kankeronderzoek, georganiseerd door de grieten van het rowing team. Onlangs werd er bij een jong lid van Lehigh Athletics kanker vastgesteld, hetgeen de reden is voor dit initiatief. Elke bijdrage telt, en daarom zou ik het fantastisch vinden als jullie eender welke som kunnen geven voor dit nobel doel. Bij betalingsinfo zou het cool zijn om uw naam in te vullen en ook LEHIGH TENNIS te vermelden, zo bent u deel van onze gang. U kan dit online (via credit card) doen op de volgende website:

http://main.acsevents.org/site/TR/RelayForLife/RFLFY09PA?px=8627830&pg=personal&fr_id=16678

Nogmaals, elke bijdrage is van goudwaarde!

Alvast bedankt

De komende twee weken worden bijzonder zwaar op academisch vlak, gezien de final papers eraan zitten te komen. Uiteraard heb ik alles weer mooi uitgesteld tot het laatste, met andere woorden: ik heb er nog geen kloten voor gedaan. Maar ombudsWout heeft al voor hetere vuren gestaan. De nonsens die ik gisteren weer richting de mailbox van mijn prof heb gestuurd grenst aan het irrelevante, doch de punten zijn goed tot dusver.

Ondertussen zie ik ook dat ze hier blijkbaar een nieuwe badkuip zijn komen installeren terwijl ik lag te knorren, hetgeen me deed beseffen dat ik een vrij vaste slaper ben. Pam staat dagelijks om 5u op, en dat gaat voor mij ook de realiteit worden want er is blijkbaar een zot die voor de start van zijn school tennislessen wil (en elke bron van inkomst is welkom).

Ikea Diarrhea

Twee dagen aan een stuk aardig op m'n eentje aan het nieuwe appartement liggen baggeren . Pam zat in Philadelphia voor bijlessen, waar ze een klein auto-ongelukje had met een gezette zwarte dame. Voorlopig geen schade of gevolgen.

Op een dag bed en zetel gekocht/getransporteerd met de pickup truck van mijn toekomstige schoonbroer Randy. Daarna als een onnozel schaap drie kasten van de Ikea ineen gevijsd (niet simpel als je twee linkerhanden hebt, beste vrienden), lampen gekocht, tapijt gelegd, tafels en stoelen gezet, gordijnen gehangen, microgolf oven en aanverwante keukennest gekocht, en mijn hele hebben en houden van Pennsburg naar Bethlehem verhuisd. De nieuwe tv en de playstation zullen als zelfbeloning gekocht worden na het maken van mijn twee laatste papers van het semester, waar ik trouwens dringend aan moet beginnen.

Het veruit plezantste karweitje was het bouwen van de boekenkast die volledig binnenstebuiten bleek te staan na enkele uren werk. Resultaat: afbreken en opnieuw beginnen. Uiteraard bleef ik hier ijzig kalm onder.

Verder werden we verwelkomd door mijn klasgenoot Chris en zijn vrouw Carla, onze bovenburen. Geweldig vriendelijke mensen, net als Sean, onze flikkenbuurman in het politiekantoor dat op anderhalve meter van mijn deur ligt.

Ook werd ik aangenaam verrast door een email van coach Josy, die vorig in Landen het beste uit mijn basketcapaciteiten haalde. Wat ik het meeste mis aan die dagen zijn de uurtjes na de training waar hij samen met de hele ploeg en met ontzettend gemak talloze Hoegie's achterover kaaide. Josy vertegenwoordigt als geen ander de leuze van Duke coach Mike Krzyzewski: "Be yourself, and the rest will follow".

Tenslotte stuurde Bro mij nog enkele highlights van de match Hasselt-Fleurus door (zie link). Zoals jullie zelf kunnen zien, is Tiny nog sterker geworden en is hij klaar voor het grote werk in de basis vijf van een topploeg. En die dag komt, geloof me, het duurt gewoon wat langer voor de achterlijke Belgische eerste klasse hem ontdekt.

http://telesambre.rtc.be/content/view/3751/471/

Verhuis

Morgenvroeg start de verhuis!

Ben eens benieuwd...

Neeeerd

Daarnet met glans m'n certificaat recrutering binnengerijfd: 97.5 percent!

Verder ook nog een paper terug gekregen en daar stond een A op dus dat zal ook wel goed zijn.

Bij deze begeef ik me naar de opening van Lehigh's nieuwe golf course, alwaar ik mijn klassieke swing zal demonstreren en een gratis lunch zal binnenkappen.

Chenquieh

It's a small world

Even een anekdote om aan te tonen hoe klein de wereld is geworden. Bij het nemen van enkele fotokopies raakte ik daarnet aan de praat met een van onze assistent basketball coaches, Bryan White. Na het traditionele "how ya doin'" en "nice to meet you" ging het over zijn basketcarriere. Blijkt dat die gast vorig jaar nog prof was in Holland, en een oefenmatch gespeeld heeft tegen my bro Tiny and my buddy Hugo Sterk (aka "H20" in rapkringen).

Dinsdag leg ik het NCAA Recruiting Exam af, als onderdeel van mijn onafhankelijke studie in het Athletics Department. Vrij droge boel, gebaseerd op tal van gewoonterechtelijke akkefietjes en meer algemene regels. Onvoorstelbaar hoe machtig en bureaucratisch de NCAA (National Collegiate Athletic Association) is. In een tijdperk van sport als mega business zijn deze reguleringen echter broodnodig om "het amateuristische en academische prestige van de organisatie te bewaren."

Nu de eenmaking van het Europese hoger onderwijs via het Bologna Proces stilaan een feit wordt, is het misschien tijd om eens deftig geld te pompen in een inter-Europese universitaire sportcompetitie. Bologna streeft naar meer competitiviteit en mobiliteit binnen de EU, en het Proces tracht het Amerikaanse model te importeren. Hoe geweldig zou het zijn om de Leuvense sportkotters het zien op te nemen tegen, bijvoorbeeld, universiteiten als die van Parijs of Londen onder het toezicht van duizenden supporters die fier de kleuren dragen van hun alma mater? Als den Amerikaan een dergelijke structuur op poten kan zetten, waarom zou den Europeaan dat niet kunnen?

Kleine toelichting bij Lehigh-Colgate, mijn allereerste live football game... De Mountain Hawks gingen met 33-34 de boot in tegen de Raiders. Aantal supporters: 10211 (da's bijna zoveel als de harde kern van Herk Sport). Cheerleaders: vrij lekker, doch te veraf voor deftige inspectie (knap van ver, ver van knap?). Reuzefanfare "zoals in de films": aanwezig.

Thumbs up verder voor co-Excelsioriaan Ruben Bemelmans, die momenteel in Champaign (Illinois) strijdt om ATP punten. Als hij volgend jaar de US Open haalt, wordt er een staaltje Belgisch hooliganisme gepland!

"Wij zonen van de Lange Man zijn altijd welgemoed
Wij kunnen wat geen ander kan, wij hebben bruisend bloed
Excelsior is onze naam, ons leuze hogerop
En raakt er een aan onze faam, die geven wij ne klop

Hiejiep Hiejiep Hiep Hoera (x2)

Wij dragen fier in ons blazoen
Het Hasselts Wit en Groen"

Lehigh - Colgate

Net terug van een ochtendje tailgaten, gevolgd door de Lehigh-Colgate football game. Ik moet zeggen dat de pils en de hot dogs maar matig geapprecieerd werden door mijn maag, die gisterenavond een tiental stella's en enkele shots rum te verduren kreeg. Mijn buddy en toekomstige bovenbuur Chris blijkt een zeer stevige drinker en was president van alle fraternities in Montana.

Heb me gisteren nog eens op de basketball courts gewaagd, waar enkele pick up games werden afgewerkt met de mannen van de tennis. Na een povere start begonnen de driepunters naar het einde toe weer binnen te vallen. Ga proberen elke week minstens een keer te spelen om toch ietwat op niveau te blijven...

Pam volgt elke zaterdag bijles kunstonderwijs in Philadelphia. Volgende week hopen we eindelijk te verhuizen naar Bethlehem. Er moet nog een nieuwe badkuip geinstalleerd worden, vandaar de vertraging. Onze buren zijn de Lehigh University Police, oftewel de flikken. Dat wordt interessant...

Ik bemerk heuglijk dat Bert Stas officieel fan is geworden van de Wouter Hendrix Experience. Bert is altijd een fan geweest, vooral van mijn tennistieke kwaliteiten. Bijgevolg was hij helemaal in de wolken toen ik hem onlangs enkele games cadeau deed, een geste die hij - zoals u ziet- dagelijks aankaart.

Voor degenen die volgende zomer een road trip wensen te doen: you're welcome!

Yes, We Can

Waarom Obama won:
- Een hoopgevende, gefundeerde en gestructureerde campagne gebaseerd op het principe van grass roots empowerment. Elke dag kregen mensen een gepersonaliseerde email van campagneleider David Plouffe in hun inbox (niet-stemmende vreemdelingen als mezelf incluis) en op geen enkel moment werden flaters begaan.
- Het aura van een staatsman en een geboren leider. De anti-Yves Leterme, if you will.
- Een massale opkomst onder de kiezers. Obama gebruikte het voorbeeld van een 106-jarige dame die vandaag uren in de rij stond om te stemmen, en schetste de achtergrond van haar leven als aanloop naar die ene druk op dat knopje. Goosebumps. Verder ook veel universiteitsstudenten op de been, in tegenstelling tot de afgelopen jaren.
- Good old Georgie Bush. De fratsen van de presidentiele toerist zorgden voor zo veel ontevredenheid dat er wel een Democraat moest winnen. Ik hoop dat Barack over een serieuze schup beschikt, want de berg stront die hem achtergelaten wordt door de neo-cons is van aanzienlijke omvang. Ik hang niet graag de pessimist uit, maar remember Lyndon Johnson? Zijn Great Society werd gekelderd door Vietnam. Hopelijk volstaan vier jaren om de boel op te kuisen en genoeg krediet op te bouwen voor een tweede termijn. The world needs Barack Obama.

Soit, ik ben nog te zeer onder de indruk om de recente gebeurtenissen coherent te beschrijven. De Verenigde Staten staan in elk geval weer op de kaart. Ondanks de schrijnende toestand van het land is er weer hoop. Veel Democraten hebben flashbacks naar JFK: "Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country." Laten we hopen dat er ditmaal geen zot met een pistool aan te pas komt, samenzwering of niet. Het is nu aan het Amerikaanse volk om niet achterover te leunen en te zeggen "ik heb gestemd, mijn job is gedaan" maar om zelf de verantwoordelijkheid op te nemen en het land terug op de rails te zetten.

Ondanks de grote woorden van vanavond (de symboliek van het overwonnen racisme werd iets te veel uitgespeeld naar mijn mening) vatte mijn buddy Chris vatte de gemoedstoestand van de ietwat nuchtere doorsnee Amerikaan goed samen: "At least we somewhat restored our image to the rest of the world. That's a start."

Yes, we can. Can we?

Obama fo yo Mama

Ok, ik neem aan dat de verkiezing genoeg aandacht krijgt ginder, dus ik ga er niet te veel energie aan besteden.

Waarom McCain verloor:
- Een negatieve campagne. Had hij de oprechte en inspirerende retoriek van zijn concession speech wat meer toegepast gedurende de afgelopen maanden, dan zouden meer stemmen in zijn richting gegaan zijn.
- De beurscrash. Vergeet niet dat McCain de polls leidde tot dit gebeurde.
- Sarah Palin. Veroorzaakte de Republikeinen vreselijk veel schade door haar ontstellend domme uitlatingen en haar gebrek aan respect voor de oude man. Produceerde een statement waar George Himself jaloers op zou zijn, moest hij de actualiteit volgen: (Op de vraag waarom zij een goed vice-president zou zijn wat betreft buitenlandse zaken): "I come from Alaska. Alaska is close to Russia, and it is surrounded by other countries." http://www.youtube.com/watch?v=nokTjEdaUGg met dank aan Bro Tiny voor de link!!
- Good old Georgie. http://www.youtube.com/watch?v=FLhQHeyOrnY&feature=related Probeer maar eens een verkiezing te winnen met een voorganger als hem in je partij! "We must planify the planification." Again, thanks Tiny!

Veel Amerikanen zijn van oordeel dat McCain een capabele kandidaat geweest zou zijn, maar dat deze strijd niet te winnen viel. "History was not on his side, and the window of opportunity has closed for him years ago."

Nu ga ik de victory speech van Obama volgen. Grant Park in Chicago zit stampvol!!!

Toch nog effe naar de geweldige intro van Viva la Vida ("Life in Technicolor") verwijzen... Wat een deuntje!

http://www.youtube.com/watch?v=RxmH4v0DJiQ

Compilatie'ke van het concert... Kwaliteit suckt wel, maar het geeft een idee van al de goei platen die ze speelden en de ambiance.

http://www.youtube.com/watch?v=juboEgACxd0

Lame Duck

Altijd geweten dat G.W. Bush een extra dimensie zou geven aan het begrip "lame duck president"...

http://edition.cnn.com/2008/POLITICS/11/02/bush.absent/index.html?iref=mpstoryview

Onvergetelijke show van Coldplay met een glasheldere klank en schitterende lichteffecten. Alle klassiekers werden gespeeld en het publiek lag aan de voeten van Chris Martin, die meermaals het wereldkampioenschap aanhaalde en overduidelijk zijn politieke voorkeur liet blijken. Dat laatste was commercieel misschien niet echt verstandig (Republicans buy CD's too), maar dat kan hem uiteraard geen ruk schelen (en ons ook niet). He's Chris Martin, for fuck's sake!

Buiten een of twee songs werkelijk geen enkel moment op ons gat gezeten. Vooral de akoustische versie van "The Scientist" en de pianoversie van "The Hardest Part" waren uitmuntend. Het hoogtepunt kwam naar mijn mening met "Lost", de beste schijf van het nieuwste album. Traditioneel was "Fix You" de luidste meezinger.

Er zat constant een geit achter ons te brullen "Marry me Chris, don't take Gwyneth (Paltrow)" doch dit mens werd met enkele betekenende blikken het zwijgen opgelegd.